M. Nedim Hazar
06 Eylül 2011 Salı
Hiç endişe etme rahatsız etmem seni,
gözlerine bir bakıp
döneceğim usulca…
Şehir sessiz…
Şehir sensiz…
Birazdan ıslık çalacak güneş.
Ve bir gemi ikiye bölecek sessizliğimi.
Yine kaybetti cengi sokak lambaları…
Mutlak bir yenilginin utancıyla eğdiler başlarını kaldırımlara…
Ve karanlık,
Penceremde veriyor son nefesini…
İlk ayak sesi dövecek taş duvarları.
Bir karpuzu vurarak anlayacak çiğliğini bir çiftçi.
Gece boyu homurdayan yapraklar,
Yorgun düşecek dalların kollarına…
Rüzgar kendi inine çekilecek,
Kendi zehrini yutkunacak yılanlar.
Rüzgar, ah rüzgar,
Sen olmazsan, yalnızlığı bize hatırlatacak ne var?
Düşler apar topar,
Yastık altlarına süprülecekler.
Eşikte bekleyen ışıklar,
Hayalleri gölgeleyecekler…
Düşe düşman bu şehirde,
Gece, gurbettir her zaman.
Bilmez ki kimse;
Şeytan, aydınlıkta gizlidir!
Gün doğdu ey kalabalıklar;
Acımayın yalnızlara!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder